Pielęgnicowate

Większość ryb z rodziny pielęgnicowatych zamieszkuję Afrykę oraz Amerykę Środkową i Południową. Nieliczne gatunki występują w Azji. Na całym świecie żyje około 1300 gatunków pielęgnic. Pomimo, że są bardzo zróżnicowane pod względem cech i wymagań to wiele z nich doskonale nadaje się do trzymania w domowych akwariach. Pielęgnice cieszą się olbrzymim zainteresowaniem wśród akwarystów, nie tyle z uwagi na ich rozmiary i piękny wygląd lecz przede wszystkim na możliwość obserwowania ich troskliwej opieki nad potomstwem.
W jeziorze Malawi występuje około 500 gatunków pielęgnic, z czego 90% to gatunki endemiczne, czyli można je spotkać tylko w tym jeziorze. W Afryce zdecydowana większość stanowią Pyszczaki (Gębacze), u których najczęściej samica w swoim pysku inkubuje zapłodnioną ikrę aż do czasu wylęgu. Również w jeziorze Tanganika większość pielęgnic występuje endemicznie. Wiele pielęgnicowatych z tego jeziora składa jaja na kamieniach lub między skałami i z wielkim poświęceniem pilnuje gniazda. Fascynujące są przede wszystkim gatunki, które składają ikrę w pustych muszlach ślimaków np. Muszlowiec Krótki.
Najbardziej popularnymi pielęgnicami Ameryki Południowej są niewątpliwie Paletki i Skalary. Z tego rejonu pochodzą również małe ryby pielęgnicowate (do 10 cm) określane mianem pielęgniczek np. Pielęgniczka Ramireza czy Kakadu. Osobiście, nie mogę kupić rybki z tej rodziny. Mam akwarium towarzyskie, więc gryzłyby rybkom ogony.Osobiście, najbardziej podoba mi się pielęgnica papuzia i akara pomarańczopłetwa <3 Opiszę między innymi je c:

Pielęgnica papuzia

Spis treśći

• Pochodzenie
• Charakterystyka
• Odżywianie
• Akwarium
• Rozmnażanie
• Video
• Galeria
• Wymagania

Pielęgnica papuzia (Parrot Cichlid) – sztucznie otrzymany, a przez to niezwykłej urody, gatunek ryby akwariowej z rodziny pielęgnicowatych.

Pochodzenie

Występuje jedynie w hodowli akwariowej. Hybryda, prawdopodobnie uzyskana z krzyżówki pielęgnicy cytrynowej (Amphilophus citrinellus) i pielęgnicy wielobarwnej (Paraneetroplus synspilus). Ze względu na jej różne anatomiczne deformacje budzi dużo kontrowersji. Pasjonaci hodowli pielęgnic bojkotowali sprzedaż tej ryby w sklepach.

Charakterystyka, płeć i usposobienie

Pielęgnica papuzia może osiągać nawet do 30 cm długości (przeważnie jednak mniej). Po osiągnięciu ok 15 cm rośnie dość wolno. Ma krągłe, balonowate ciało z nienaturalnie zwężonym pyskiem, którego nie zamyka, co z kolei prowadzi do problemów z jedzeniem. Występuje w różnych wariantach genetycznych i kolorystycznych – od jasno żółtego poprzez pomarańczowy do czerwonego. Niestety spotykane są także okazy sztucznie barwione np. fioletowe, różowe, niebieskie itp., które częściej chorują i krócej żyją. Nie powinna być mylona z inną pielęgnicą Papuzią a mianowicie Hoplarchus psittacus. Pewnego czasu spotykana była także forma przypominająca serce (Heart Parrots, Love Parrots) – młodym rybom nacinano część ogona. Po nagłośnieniu w prasie, praktyki tej na szczęście zaniechano. Niemodyfikowane osobniki dożywają 10 i więcej lat. Płeć trudna do odróżnienia. Samce w okresie rozrodu mogą mieć pomarańczowe zabarwienia w okolicach pokryw skrzelowych.
Wytrzymałe ryby polecane zarówno początkującym jak i zaawansowanym akwarystom. Najlepiej trzymać je w większej grupie.

Odżywianie

Ze względu na ich zdeformowany otwór gębowy karmienie bywa problematyczne. Mogą nie przyjmować pokarmów utrzymujących się na powierzchni wody. Jedzą wszelkie dostępne żywe, mrożone i suche pokarmy. Najlepiej karmić wysokiej jakości pokarmami suchymi dla pielęgnic uzupełnianymi np. artemią lub larwami ochotki.

Akwarium

Młode mogą być trzymane w ok 114 litrowym akwarium. Dla dorosłych osobników zalecany jest ponad 200 litrowy zbiornik, z niezbyt jaskrawym oświetleniem i ciemnym piaszczystym podłożem. Do dekoracji można użyć korzeni i kamieni, między którymi ryby znajdą schronienie, pamiętając o pozostawieniu większej ilości miejsca do pływania. Nie wykazują zainteresowania roślinnością ale uwielbiają przekopywać podłoże. Do obsadzenia zbiornika najlepiej wybierać silne rośliny o dużych liściach przyczepione do dekoracji.
Żarłoczne ryby, generują duże zanieczyszczenia wody. W akwarium niezbędny wydajny filtr z nadfiltracją oraz cotygodniowe podmiany wody (ok 25%) .
Z natury łagodny ale jako gatunek powstały z połączenia agresywnych pielęgnic nie nadaje się do akwarium towarzyskiego Może być trzymany z większymi spokojnymi rybami np. skalarami, zbrojnikami, kiryskami, sumami szklistymi, cierniooczkami huhli, mieczykami, tetrami czy większymi kąsaczowatymi. Zje mniejsze ryby, które zmieszczą jej się w pysku.

Rozmnażanie

W warunkach akwariowych bardzo rzadkie. Samce z reguły są bezpłodne ale czasami zdarzają się wyjątki. Farmy hodowlane stosują hormony zwiększające płodność. Rozmnażanie typowe dla pielęgnic. Samica składa jaja na twardej powierzchni i razem z samcem sprawuje opiekę nad potomstwem.

Galeria

Wymagania

Nazwa:	Parrot Cichlid
synonim:	Bloody Parrot Fish, Jellybean Parrot Cichlid, Blood Parrotfish
Rodzina:	Pielęgnicowate
Biotop:	Ameryka Południowa, Ameryka Środkowa
Rozmiar:	duży, 15 - 24 cm
Żerowanie:	przy dnie, środek
Rozmnażanie:	jajorodne
Pokarm:	mrożony, suchy, żywy
Długość życia	5 - 15 lat

Akwarium:	duże
	min-pojemność:	114 l
	min-długość:	120 cm
Woda:	ciepła, umiarkowana, kwaśna, lekko kwaśna, lekko zasadowa, zasadowa, bardzo miękka, miękka, średnio twarda, twarda
	temperatura:	23 - 29 °C
	pH:	6.5 - 8.0 pH
	twardość:	2 - 25 ºdGH

Akara pomarańczowopłetwa Spis treśći Pochodzenie Charakterystyka Odżywianie Akwarium Rozmnażanie Video Galeria Wymagania Akara pomarańczowopłetwa (Andinoacara rivulatus) – endemiczny, agresywny gatunek ryb akwariowych z rodziny pielęgnicowatych. Pochodzenie Ryby pochodzą z Ameryki Południowej gdzie zamieszkują tereny Peru i Ekwadoru. Zasiedlają strumienie, wody stojące oraz główne koryta w delcie rzek Tumbes i Esmeraldas. Charakterystyka, płeć i usposobienie W akwariach osiągają ok 15-20 cm długości  (w naturze 20-30 cm). Charakteryzują się dość dużą głową, pyskiem o grubych wargach, dużymi oczami z żółtą obramówką. Głowa i przednia część tułowia ubarwiona na jasnobrązowo. W okolicy warg oraz na pokrywach skrzelowych występują nieregularne pasy i kropki. W środkowej części zielonkawo-niebieskawego tułowia przebiegają dwie pionowe pręgi, które w górnej części połączone są czarną kropką. Na pozostałej powierzchni ciało pokryte jest zielonymi i niebieskimi kropkami. Kolor płetw granatowy, fioletowy. Płetwa grzbietowa i ogonowa przyozdobiona pomarańczową obwódką. Samce są zdecydowanie większe od samic oraz mają dłuższe płetwy grzbietową i odbytową. Z wiekiem pojawia się u nich dużych rozmiarów garb tłuszczowy. Warto wspomnieć, że garb ten w środowisku naturalnym rozwija się tylko w okresie rozrodu natomiast w akwariach jest stale widoczny. Ryby pływają we wszystkich partiach wody. Uchodzą za bardzo agresywne dlatego nie powinny być trzymane z rybami mniejszymi od siebie. Odżywianie Ryby wszystkożerne i mało wybredne. Zalecane podawanie dobrej jakości pokarmów w pałeczkach i uzupełnianie diety pokarmami żywymi np. siekaną dżdżownicą, krewetkami, małżami oraz pokarmami roślinnymi np. groszkiem, szpinakiem. Należy unikać pokarmów o dużej zawartości białka takich jak serca wołowe czy innych czerwonych mięs, które szkodliwie wpływają na układ pokarmowy tych pielęgnic. Akwarium Akary pomarańczowopłetwe wymagają co najmniej zbiornika o długości 150 cm, z miękkim, najlepiej piaszczystym podłożem oraz licznymi dekoracjami w postaci korzeni i płaskich kamieni, które posłużą im jako miejsce do odbycia tarła. Jeżeli planujemy towarzystwo innych ryb to musimy zapewnić im tyle kryjówek ile to tylko możliwe. Pomimo, że najpewniej tym zabiegiem nie wyeliminujemy całkowicie agresji Akar to przynajmniej nieco ją rozproszymy. Akwarium najlepiej zacienić roślinnością pływającą. Roślinny zakorzeniające się w podłożu prędzej czy później zostaną wykopane. Należy wybierać gatunki, które rosną przymocowane do dekoracji, takie jak np. Anubias, Mikrozorium oskrzydlone, które mają znacznie większą szanse na przetrwanie. Akary pomarańczowopłetwe są rybami dość wrażliwymi na zanieczyszczenia wody, dlatego też niezbędny jest wydajny filtr biologiczny oraz częste podmiany wody. Z reguły są to ryby bardzo agresywne i terytorialne, o ile nie posiadamy ogromnego akwarium to wskazane jest trzymanie pojedynczej sztuki lub dobranej pary. W większych zbiornikach (powyżej 650 litrów) mogą być trzymane razem z innymi dużymi pielęgnicami, zbrojnikami i sumami. Dobrym towarzystwem będą tez bardziej aktywne gatunki np. Brzanka Rekinia, Brzanka Wielka czy niektóre piraniowate. Nie należy ulegać pokusie trzymania pary Akar pomarańczowopłetwych w akwarium towarzyskim, ponieważ jak tylko przystąpią do tarła w zbiorniku rozpęta się piekło. Rozmnażanie O ile uda nam się dobrać odpowiednią parę to samo rozmnażanie jest stosunkowo łatwe. Sam proces dobierania w pary może być jednak ryzykowny. Jeżeli w tym samym czasie wpuścimy do akwarium samca i samicę to z dużym prawdopodobieństwem samica zostanie zabita. Część hodowców oddziela ryby przeźroczystym materiałem do czasu aż przyzwyczają się do siebie co następuje po kilku tygodniach. Znacznie łatwiejszą metodą jest zakup grupy młodych ryb i pozwolenie im na dobranie się w pary. Jak tylko utworzy się para, pozostałe ryby koniecznie odławiamy gdyż najpewniej zostaną zabite podczas tarła. Akwarium przygotowujemy jak wyżej. Woda powinna być miękka i kwaśna o pH 6,5-7.0 i temperaturze 24-27°C. Do natleniania wody wystarczy kostka napowietrzająca. Koniecznie umieszczamy płaskie kamienie na których ryby chętnie składają jaja. Ryby stymulujemy do rozrodu podając im duże ilości żywego i mrożonego pokarmu. Ryby stają się dojrzałe płciowo mając około 10-15 cm. Do tarła można je zachęcić większą podmianą (30-50%) nieco chłodniejszej wody. Para w swoim rewirze wybiera i oczyszcza miejsce do tarła. Może to być np. płaski kamień, duża doniczka lub wykopany w podłożu dołek. Tarło odbywa się w sposób podobny do wielu innych pielęgnic, samica składa jajeczka w linii po czym ustępuję miejsca partnerowi, który zapładnia ikrę. W ten sposób może zostać zapłodnionych do 400 jaj. Wylęg następuje po ok 3-4 dniach. W tym czasie samiec broni terytorium a samica opiekuje się ikrą. Po wylęgu narybek przenoszony jest do wcześniej wykopanego w podłożu dołka gdzie pozostaje do czasu aż zacznie swobodnie pływać. Zazwyczaj trwa to 6-8 dni. Młode mogą być karmione artemią, larwami komarów czy rozdrobnionym pokarmem suchym. Nie zaleca się oddzielania ich od rodziców przez co najmniej 6 tygodni. Galeria Wymagania Nazwa: Andinoacara rivulatus synonim: Gold Saum, Green Terror Rodzina: Pielęgnicowate Biotop: Ameryka Południowa Rozmiar: bardzo duży, duży, samiec - 20-30 cm, samica - 15-20 cm Żerowanie: przy dnie, przy tafli wody, środek Rozmnażanie: jajorodne Pokarm: mrożony, roślinny, suchy, żywy Długość życia 10 lat Akwarium: bardzo duże min-pojemność: 300 l min-długość: 150 cm Woda: umiarkowana, zimna, lekko kwaśna, lekko zasadowa, miękka, średnio twarda, twarda temperatura: 20 - 25 °C pH: 6.5 - 8.0 pH twardość: 5 - 25 ºdGH Masz te rybki w swoim akwarium? Podziel się w komentarzu!!